"... O bize bir ülkü,
bize ad verdi.
Başımız O'nunla göğe değerdi,
O gitti gideli düştük bir derde,
o yüzden,
o yüzden yıllardır başımız yerde...

Dün seni çok sevdik...
Bugün seni çok seviyoruz,
Yarın seni hep seveceğiz...

... Ve bu sevgi bitmeyecek Başbuğum.
Özünle, özelliklerinde yüreğimizdesin...
Görünüşündeki inandırıcılık,
görüşündeki incelik,
anlayışındaki derinlik,
kavrayışındaki genişlik,
tespitlerindeki sağlamlık,
hiç aklımızdan çıkmıyor Başbuğum...

Bilirdin ama sorardın !
Sorardın çünkü bilirdin !

Doğru düşünür, doğru konuşur, doğruluğu sever,
yalandan ve riyadan nefret ederdin.
Gözlerinde sevgiyi, şefkati görürdük.

Sesinde güveni duyar,
nefesinde vefayı koklardık.

Senin arzuların değil Başbuğum, senin hedeflerin vardı.
Biz seni sahip olduğun mevkiler için değil, gösterdiğin ülküler için sevdik.

Dün senin için ölmeye hazırdık,
bugün gösterdiğin ülküler için ölmeye hazırız.

13 yıl değil,
13 asır geçse seni unutmayacağız.

Ruhun şad olsun Başbuğum...

* * * * * * * * *

Büyüklük ve iyilik kolay kolay bir araya gelmezmiş
Çoğu zaman büyük olanlar iyi olmaz, iyi olanlar da büyük olmazmış.

Sen bunları cem etmiştin Başbuğum.
Alabildiğine iyi, alabildiğine büyük, alabildiğine yiğit adamdın...

Hem küçükler, hem kötüleri göre göre...
Seni öyle özledim ki Başbuğum !

Gidişinin 13. yılında, Allah'tan sana rahmet,
kendime de sabır diliyorum....

Ozan Arif